Zen jest jednym z nurtów buddyzmu, szeroko praktykowanym w Japonii. Zen to skrót od „Zenna” (Kanji 禅那), który jest słowem oznaczającym zjednoczenie ducha i dążenie do prawdy, odnoszącym się do osób praktykujących Zazen(坐禅). Na temat Zen napisano dużo literatury, ale krótko można je opisać jako poszukiwanie prawdy o własnym istnieniu. Z tego praktyka Zen idealnie sprawdza się w codziennym życiu. Fundamentem Zen jest kontrola swoich myśli i emocji, wdzięczność, praktyka oraz zagłębienie się w swoim umyśle.
Za pierwszego patriarchę Zen uznaje się Bodhidharmę, który przyniósł przekaz Buddy z Indii do Chin około VI wieku n.e. W Japonii pojawił się około 1185 – 1500 roku, pomiędzy okresami Kamakura i Muromachi. Nauki rozprzestrzeniały się od samurajów po zwykłych ludzi, a szogunat Morumachi (swojego rodzaju panujący w tym okresie rząd) zdecydował się ochronić i kontrolować tę praktykę. Od tego czasu, w całej Japonii powstało wiele buddyjskich świątyń Zen, łącznie z popularną Nazen-ji w Kyoto. Oprócz architektury, Zen zapoczątkowało również kulturę i sztukę kaligrafii, malowania tuszem, ogrodnictwa, ostatecznie prowadząc do powstania tradycji ceremonialnego picia herbaty. W ten sposób Zen wywarł ogromny wpływ na japońską kulturę.
Japoński ogród garden(Kanji 石庭) często znajduje się przy świątyniach Zen. Kamienny ogród wyraża wodę płynącą za skałami. Technika malowania tuszem opiera się na użyciu cienia atramentu, który przekazuje nauki Zen.
Zen w codziennym życiu
Poprzez wgląd w głąb siebie oraz zrozumienie istoty życia, Zen jest świetną praktyką, która może być kontynuowana przez każdego w codziennym życiu. Praktyka Zazen, czyli swojego rodzaju medytacji Zen, pozwala na redukcję stresu oraz wsparcie w przypadku zaburzeń takich jak m.in. depresja. Włączenie filozofii Zen do swojego życia pozwala na łatwiejsze radzenie sobie z problemami oraz akceptację wszystkiego, co się wokół nas dzieje.
